"ОБЪЯВЛЕНИЕ / хочу величия нестерпимо / плачý кровавыми слезами / срочно / родина-мать". Падобныя іранічныя, канцэптуальныя, палітычна выбуховыя «газетныя тэксты» Дзьмітрый Строцаў чаргуе з паэтычнымі, а часам і метафізічнымі тонамі. Гэта адносіцца і да тэкста, які даў назву зборніку - “сьвятло маё / я твой пыл / які танчыць”* - паэт апісвае свой стыль паэтычнага чытаньня “танцам”. Гэтыя вершы закранаюць такія тэмы, як складаная спадчына ХХ стагодзьдзя, экзістэнцыйныя пытаньні веры і крытыку Праваслаўнай Царквы, але таксама і любоў і сямейныя сувязі. Пераклад Андрэаса Вайе выдатна аддае належнае рытміцы арыгіналу, яго характэрнай цёплай і размоўнай інтанацыі. “Пыл, што танчыць” – першая нямецкая публікацыя вядомага беларускага паэта, які піша на рускай мове.
“ANNOUNCEMENT / I want greatness under all circumstances / I pay with bloody tears / urgently / Motherland”. Dmitri Strotsev alternates such ironic, conceptual, politically explosive “newspaper texts” with poetic and sometimes metaphysical tones. This is also the case in the poem of the title. “my sunlight / i am your dancing / dust”* – the poet describes his reading performances as a “poetic dance”. These poems explore such issues as the difficult legacy of the 20th century, existential questions of faith and criticism of the Orthodox Church, but also love and family ties. Andreas Weihe’s adaptation does wonderful justice to the rhythmic poems with their characteristic warm, colloquial intonation. “Dancing Dust” is the first German publication by the renowned Belarusian poet who writes in Russian.