У творчай скарбніцы пісьменніцы, журналісткі, выкладчыцы Ганны Севярынец, здавалася б, столькі ўсяго, што для вершаў няма месца. Між тым, чытач мае магчымасць далучыцца да мастацкага выказвання, якое склалася менавіта ў вершаванай форме.
Кніга паэзіі атрымалася шчырая, так бы мовіць, «непрыкрытая», непрыхаваная паводле аповеду пра сабе і час. Таму і распачынае яе партрэт аўтаркі, зроблены Паўлам Севярынцам, славутым грамадскім дзеячам, беларускім палітвязнем, братам. Спакойныя, расплюшчаныя ў свет вочы, ласкавая ўсмешка… Яны цалкам арганічныя паэтычнай манеры аўтаркі – рэалістычным вобразам, топасам беларускай прасторы, добраму гумару, у якім адчуваецца нацыянальная літаратурная традыцыя.
Перадае іх чытачу не кабета, што галосіць па ахвярах часу, адзначанага атмасферай «трыццаць сëмага» і турэмнымі мурамі. Усë гэта ëсць у кнізе, але ж не перакрэслівае іншае ― голас жанчыны, кемлівай, па-жыццëваму трывалай, звыклай і да радасці, і да гора, здольнай пераводзіць іх у рэгістр захаплення жыццëм у яго розных праявах.
The creative treasury of the writer, journalist and teacher Hanna Sieviaryniec is so diverse, that there is seemingly no room left for poetry. Still, the reader has the opportunity to meet her artistic statement, which was formed precisely in the poetic form.
This poetry book turned out to be a sincere and, so to speak, “undisguised” narrative about oneself and the time. That is why it begins with the portrait of the author, made by Pavieł Sieviaryniec – a famous public figure, political prisoner, brother. Calm eyes and gentle smile… They are completely organic to the poetic manner of the author – realistic images of the Belarusian space and kind humor, characteristic of the national literary tradition.
They are conveyed to the reader not by someone who laments the victims of the time, marked by the atmosphere of the Stalinist 1937 and prison walls. These things are there in the book, too, but they do not overshadow the other kind of things. There is the voice of the intelligent and strong woman, who is accustomed to both joy and sorrow, and who is capable of translating them into the admiration for life in its various manifestations.
